Źródło

     Królowa Bona, przez całe życie chętnie jeździła konno. Gdy jako wdowa otrzymała w uposażeniu starostwo Chęcińskie, zamieszkała tam w zamku i niestrudzenie kontrolowała swoją posiadłość by uzyskać należny zysk. Jeżdżąc obiecywała życie usłane różami ludziom, którzy będą dla niej pracować.
     W podeszłym wieku cierpiała na niewydolność krążenia i lewa noga puchła królowej. Pewnego dnia odwiedziła Miedziankę, gdzie zaprzestano kopać rudę, bo wyczerpano płytkie złoże i huta w Polichnie zbudowana przez żupnika Karasia, stała nieczynna od dwudziestu pięciu lat z powodu braku dostaw surowca.
     Nieutwardzony trakt polny wiódł do Miedzianki przez Gościniec omijając od północy wieś Polichno. Droga ta istnieje dotąd.
     W czasie powrotu uciskała królową boleśnie ciżma, czyli but, lewej spuchniętej nogi. Zatrzymano się przy źródle i Bona Sworza obnażywszy nogę trzymała ją długo w źródlanym bagienku. Doznała rychłej ulgii, a po chwili  opuchlizna znikła. Później królowa wielokrotnie wspominała o zbawiennym działaniu tamtejszej wody.
     U schyłku XIX w. mieszkający w Polichnie znachor Józef Świercz chodził ukradkiem do źródła. Przemykał się chyłkiem, aby nikt nie dopatrzył jego praktyk. Wpływająca woda formowała dwa bagienne jeziorka. Znachor kucnąwszy przy źródle, wyjmował szpilkę spod kołnierza, którą nosił dla dłubania w dziurawych zębach, nakłuwał palec i spuszczał kilka kropli krwi do cieku wodnego. Wtedy pijawki drzemiące w bagienku, czując krew wypływały żwawo w kierunku źródła. Znachor chwytał je i sprzedawał w butelkach na targu. Pijawki kupowano dla ściągania "zepsutej krwi" chorym i przy nadciśnieniu.
     Pewnego jesiennego dnia 1910 roku dziedzic Łazarski właściciel folwarku Marianów w Skibach, pogonił z parobkami konno kłusownika, który chodził po jego terenie za sarnami. Uciekający, nie mając innego wyjścia, rzucił strzelbę kapiszonkę w znajome krzaki, a sam dopadł błotnistego bajara. Zasłoniły go szuwary i przeczekał aż pogoń odejdzie. Przeszukiwano zarośla przez co zbieg długo leżał w zimnej wodzie.
     Był uratowany, ale tak wychłodził organizm, że w domu nie pomogła ciepła pierzyna i nacieranie nóg naftą. Przyplątały się galopujące suchoty i Józek Kuraś po dwóch tygodniach gorączkowania zmarł. To była kara boska.
     W Polichnie obok szkoły biegnie przełęczą między górą Grabówką i Laskową "Złodziejska Droga". Jest to trakt do przegonu bydła na pastwiska w Krasnej Dolinie, zwanej dziś Zaciszem. Nazwa drogi wynikła stąd, że złodziejom grasującym nocą we wsi najłatwiej było tamtędy uciekać.
     Według mapy bonitacyjnej gminy Chęciny, źródło leży na nieużytku rolniczym, który został w kilku etapach zalesiony. Występują tam namuły torfiaste z glebą murszowatą, a wobrzeżeniu rędzina brunatna. Do czasu przekopania rowu melioracyjnego, przy źródle znajdowały się wymienione wyżej dwa zabagnione jeziorka.
     Źródło wypływa na północnym zboczu Góry Laskowej. Odprowadza wodę w Krasną Dolinę ku rzece Hutce, tam gdzie niegdyś stała huta miedzi, a dziś jest malowniczy przysiółek Zacisze.
     Woda źródlana ma odczyn ph bliski 8 i przemijającą twardość węglanową co świadczy, iż wypływa z wapieni marmurowych wieku dewońskiego, które budują na wschód od źródła skalistą grzędę z licznymi odsłonięciami kamienia. Temperatura wskazuje, że woda wypływa z głębokości 70 metrów. W chwili obecnej wydajność samowypływu wynosi jeden litr na minutę· Można ją zwiększyć oczyszczając źródło.
     Ponieważ leży ono w miłym uroczysku, warto je udostępnić dla ruchu turystycznego, kierując tamtędy nieznakowany szlak, który prowadzi do Nowin Sitkowieckich przez Jaskinię Raj i Piekło do Rykoszyna.