Cmentarz wojenny
 
     W przyściółku Podpolichno, położonym nad rzeczka Hutką opodal historycznej Miedzianki, znajduje się cmentarz wojenny z 1915 r. leży on przy rozwidleniu drogi wiejskiej, tuż na zapleczu domu nr 10 w sosnowym lasku.
     
Cmentarz założono na planie prostokąta o wymiarach 18 na 12 m teren jest piaszczysty. Miejsce grzebalne zawiera 20 czworobocznych kwater różnej wielkości, w siedmiu rzędach. Są one porośnięte murawą.
    
Urszula Oettingen /1988/: "Cmentarze I wojny światowej w województwie kieleckim", podaje, że dawniej na cmentarzu tym było 30 kwater, dwie posypane żwirem. Stał tam duży drewniany krzyż z tablicą, gdzie wyszczególniono nazwiska 121 żołnierzy rosyjskich z 184 Pułku Piechoty, którzy polegli tu w 1915 r. walcząc z Austriakami.
    
Krzyż drewniany spróchniał i rozpadł się wraz z tablicą, która stanowiła jedyne epitafium. Cmentarz dawniej był ogrodzony żerdziami na drewnianych słupkach. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, władze prosowieckie nakazały uporządkować go. Został ogrodzony metalowymi rurowymi pachołkami, spięty żelaznym łańcuchem. Postawione bez zafundamentowania, wykonany ze zbrojonego cementu pomniczek, który nie był dekoracyjny i wykonany tandetnie. Zjawiska mrozowe rozsypały go i części wyrzucono do lasu za cmentarzem. Leżą tam dotąd.
    
W 2002 roku dokonano ponownie uporządkowania cmentarza. W miejscu krzyża drewnianego wkopano żelazny, spawany z rur i przy nim ustawiono kamienną tablicę informacyjna z napisem: "Cmentarz wojenny 1914 + 1915, 121 żołnierzy poległych w pierwszej wojnie światowej, prawem chroniony". Nowy krzyż jest w wersji katolickiej, nie prawosławnej.
    
Tablica inskrypcyjna z białego marmuru stoi na podłużnym granitowym postumencie, zakotwiczonym w płycie poziomej z marmuru bolechowickiego. Ogrodzenie łańcuchem zachowało się. Od strony wejścia, pachołki rurowe zastąpiono ciosanymi z różowego piaskowca.
     Na uwagę zasługuje fakt, że mieszkańcy Podpolichna otaczają cmentarz wojenny szczególną opieką. Nie jest on dewastowany, jak inne podobne mu w Polsce. Przy tablicy układane są kwiaty i palone znicze. Jest to ze wszech miar godne pochwały i świadczy dobrze o mieszkańcach przyściółka Podpolichno.